Fish pedicure i rybki Garra Rufa - czy to bezpieczny zabieg?

11 września 2013 23:43

Fish pedicure (rybny pedicure) jest jedną z metod z kręgu ichtioterapii, czyli kuracji stosującej w leczeniu i kosmetyce ryby. Zabiegi tego typu przeprowadzane są przede wszystkim w gabinetach odnowy biologicznej i mają one tyle samo zwolenników, co przeciwników.
    Do zabiegów o nazwie fish pedicure wykorzystuje się specjalną odmianę ryb z rodzaju karpiowatych - rybki garra rufa. Pochodzą one z czystych i ciepłych rzek zachodniej części Azji, głównie z Turcji, gdzie uchodzą za własność narodową, Syrii, Jordanii, Izraela, Iraku oraz Iranu. Przybierają złotą barwę, a to, co ich wyróżnia, to niewielkie rozmiary (zazwyczaj 6-7 cm) oraz brak zębów. W zamian za nie wyposażone zostały w aparat ssący, przez co delikatnie głaszczą i łaskoczą stopy, więc zabieg może być dla kuracjusza chwilą relaksu i odprężenia. Rybny pedicure jest przede wszystkim sposobem na oczyszczenie skóry - rybki dzięki swoim przyssawkom łagodnie ją zasysają, w konsekwencji czego martwy i zrogowaciały naskórek zostaje usunięty (na marginesie warto dodać, że to właśnie ten złuszczony naskórek jest elementem pożywienia rybek), a naczynia krwionośne pobudzone do lepszego działania. Poprzez delikatny masaż stóp rybki stymulują rozmieszczone na stopach receptory, wpływając, na podobieństwo oddziaływania refleksoterapii, na zniwelowanie objawów stresu, zmęczenia oraz relaksację pacjenta. Ponadto, w czasie zabiegu zwierzęta wytwarzają enzym dithranol, który wspomaga leczenie takich chorób skóry, jak łuszczyca, egzema, liszaje, wypryski czy rogowacenie pięt, wykazuje też działanie bakterio i grzybobójcze oraz przeciwłojotokowe. Fish pedicure może być zatem zabiegiem jedynie kosmetycznym, wpływającym korzystnie na wygląd stóp, jednak często jest on również terapią profilaktyczną w przypadku schorzeń skóry. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są m.in. cukrzyca, grzybica stóp czy otarcia skóry.
    Podkreślić trzeba wyraźnie, że zabieg fish pedicure polecany jest głównie przez zwolenników medycyny naturalnej, w mniejszym stopniu przez dermatologów. Głosy sprzeciwu podnoszą również eksperci sanitarno-epidemiologiczni, pracownicy Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego oraz Państwowego Zakładu Higieny, a także Międzynarodowe Stowarzyszenie Manicurzystów i Pedicurzystów. Znaczącym faktem jest to, iż w kilkunastu stanach USA oraz w kilku prowincjach Kanady przeprowadzanie rybnego pedicure'u zostało zabronione. Przeciwnicy zabiegu zwracają szczególną uwagę na możliwość przenoszenia zarówno przez rybki, jak i innych pacjentów szkodliwych grzybów, bakterii czy wirusów. Zwierzęta mają bowiem bezpośredni kontakt z zanieczyszczonymi i często patogennymi substancjami biologicznymi, ponadto nikt nie zagwarantuje nam, iż podczas zabiegu nie dojdzie do niewielkich urazów, krwawień czy skaleczeń, co, oczywiście, zwiększa ryzyko infekcji. Epidemiolodzy nie wykluczają nawet prawdopodobieństwa zakażenia takimi chorobami, jak wirus zapalenia wątroby typu B i C, wirus HIV, gronkowiec i paciorkowiec, mówią także o ryzyku transmisji chorób dermatologicznych o charakterze infekcyjnym, np. zapaleniu mieszków włosowych. Możliwość przenoszenia chorób wynika także z charakteru środowiska, w jakim odbywa się zabieg. Pomimo nieustannego oczyszczania i filtrowania wody, w której znajdują się rybki, oraz jej ciągłego napromieniowywania specjalnym dezynfekującym światłem, na podobieństwo tego, jakiego używa się w szpitalach, nie sposób całkowicie i w stu procentach jej wysterylizować. Podobnie zresztą jak ma to miejsce w przypadku rybek. Choć zwolennicy zabiegu zapewniają o regularnej kontroli weterynaryjnej zwierząt, to jednak nie ma możliwości ich zupełnej dezynfekcji po każdym zabiegu, rybki nie są przecież narzędziami chirurgicznymi. Jak zatem widać, pacjenci korzystający z zabiegu fish pedicure nie mają zagwarantowanej podczas jego wykonywania pełni bezpieczeństwa, wobec czego lepiej poprzestać na tradycyjnych i zaufanych formach oczyszczania i leczenia skóry.